ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΤΗΣΗΣ,ΜΙΑΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΥΡΩΣΗΣ.
''Θα σας μιλήσω για τον Γουίλιαμ Γουάλας.Οι Άγγλοι ιστορικοί θα με αποκαλέσουν ψεύτη,αλλά η ιστορία παντα γραφόταν από τους δήμιους των ηρώων.''
απο την ταινία Braveheart
Πήρα την πρωτοβουλία και την ευθύνη,να αποτυπώσω γραπτά τις σκέψεις μου,μιας και η υπομονή εχει τα όριά της,και τα ψέματα εχουν δηλητηριάσει τοσο πολύ τους ανθρώπους που τα επικαλούνται,που φοβάμαι οτι τα έχουν πιστέψει και οι ίδιοι.
Η πρώτη ανάγκη,λοιπόν,ειναι
ατομική.Να μην ξεχάσω,μέσα σ αυτόν τον χείμαρρο κοροιδίας,την ίδια μου την φύση και ψυχή(μιας και είναι τόσα πολλά,που σίγουρα,το υποσυνείδητο μου έχει σβήσει αρκετά,ώστε να μην καταλήξω ενα δοχείο ψυχοφαρμάκων).
Η δεύτερη θεωρώ οτι είναι
συλλογική μιας και καταγράφονται πράγματα,που αφορούν την ομάδα ανθρώπων,στην οποία συμμετέχω,συμπράττω και μέσω της οποίας αγωνίζομαι.Αυτό δεν κάνει την ομάδα να υπερτερεί του ατόμου,ούτε το ανάποδο,μιας και,όπως πιστεύουμε εμείς για την ελευθερία και την αναρχία,οι πρωτοβουλίες όταν ειναι ατομικές και αυθόρμητες,κινούν τα σκουριασμένα γρανάζια της ιστορίας.Η ομάδα υπάρχει για να βοηθά την ατομικότητα,να δράσει και να εκφραστεί,σ ενα δεύτερο πρακτικό επίπεδο(όπως πχ η ανάγκη ενος πεινασμένου ζώου,να βρίσκεται σε μια αγέλη),και όχι ως έννοια που θα καταπιέσει,θα απομονώσει και θα καταδικάσει την ασύδοτη και ελεύθερη βούληση,όπως συνηθίζεται άλλωστε στον ''χώρο''.
Κάποιοι ''σύντροφοι'' θα καταδικάσουν,όπως συνηθίζουν άλλωστε χρόνια τώρα,με τις γνωστές τακτικές της δήθεν νουθεσίας,αξιακού κώδικα μεταξύ αναρχικών και απελπισμένες κραυγές για ''ρουφιάνους'' και ''ασφαλίτες'' .
Επίσης υπάρχει και η τακτική που αγαπάμε και συνηθίζουμε στην Πάτρα.Ο ευτελισμός των απόψεων και λόγων ελεύθερων ανθρώπων,η παραποίηση των κειμένων(χάριν δήθεν αστεισμού) και μέσα απο αυτή την απεμπόληση,το στεγνό και δωρεάν ρουφιάνεμα ,θέσεων και συμπεριφορών ανθρώπων που αγωνίζονται έμπρακτα,στο ''αγαπημένο'' σε όλους μας διαδίκτυο.
Περί αυτοοργάνωσης και συνέλευσης
Η Χ.Ο.Κ φτιάχτηκε
από και
για τις ανάγκες ελεύθερων ανθρώπων που η άποψη τους,βρισκόταν πέρα από τα στερεότυπα των τότε αναρχικών συνελεύσεων.Συνελεύσεις,που τις περισσότερες φορές,δεν σέβονταν την ίδια τους την ύπαρξη.Συνελεύσεις που ακόμα και στο σήμερα,παρότι δείχνουν σημάδια και αποφασιστικότητα,ιδιαίτερα σε περιπτώσεις έντονου συναισθήματος και ανάγκης,δεν παύουν,να μη θέλουν να αποβάλλουν το προσωπείο της παλιάς και σκουριασμένης αναρχίας.
''
Μου είπαν είσαι σάπια βίδα,σ ' ένα σύστημα σωστό,αναρχικές έχεις ιδέες,θέλεις κελί σωφρονιστικό'' Κ.Γανωτης
Ακυρώνοντας την
Πράξη,μιας και οταν έφτανε η στιγμή για την δράση
στο εδώ και το τώρα,μετά απο πολύωρες και κουραστικές διαδικασίες,πάντα με κάποιο περίεργο μαγικό τρόπο,αναβάλλονταν οι αποφάσεις,βασισμένες σε απόψεις της στιγμής και με το ''έτσι θέλω'',συνήθως κάποιων αναρχοπατέρων,με εκφράσεις τύπου ''δεν μας παίρνει'',''άστο για άλλη φορά το μάθανε'',''ειναι επικίνδυνο'',κτλ.Οι πιο κοινωνιστές αναρχικοί λοιπόν,που σέβονται στο ελάχιστο την ελευθερία και αναγνωρίζουν τον κίνδυνο αυτού,
που οι ίδιοι δηλώνουν ότι είναι και υπερασπίζονται,δεν μπορούν παρά
να στηρίζουν και στην πράξη,τα ίδια τους τα λεγόμενα και συνθήματα,που απευθύνουν στην υπόλοιπη κοινωνία,που θεωρούν δέσμια των χρημάτων,του κράτους και της θρησκείας,και προσπαθούν με κάθε μέσο να αφυπνίσουν και να αφυπνιστούν,μέσα απο την ίδια την διαδικασία(μιας και όλοι ειμαστε σάπιες ή μη βίδες αυτής τη μηχανής.)
''Ξεράθηκαν τα χείλη μας,μιλώντας για τα ίδια και τα ίδια'' Γ.Τσιγκος
Ακυρώνοντας την
Θεωρία,προβάλλοντας τον εσωτερικό δισταγμό για την ίδια την Πράξη.Γνώστες των πάντων,οροθετώντας ότι δεν ''βολεύει'',οι αναρχοπατέρες ήταν και θα είναι αυτοί που καταστρέφουν,αυτό,για το όποιο ζουν και αναπνέουν.Την ''διαδικασία''.Ο χειριστής του πολιτικού ή μη λόγου,μπορεί να μιλάει για ώρες με τους υπόλοιπους ομοίους του,μετατρέποντας την ''συζήτηση'' σε debate ρουφιανοκάναλου,με θεατές όλους τους υπόλοιπους που φοβούνται η διστάζουν να μιλήσουν,μην τυχόν και ''δεν τα πούνε καλά'' ή ''παρεξηγηθούν'' ή ακόμα και τραμπουκιστούν,ακούγοντας απαντήσεις που θα τους χαρακτηρίσουν ως ''συναισθηματικούς'',''μή έξυπνους'',''μπαχαλάκηδες'',άπ τους ίδιους τους διαφωνούντες αναρχοπατέρες.
'
'Σε αυτό το σημείο ο αναρχοπατέρας,ήδη,μάλλον έχει αρχίσει το κράξιμο,και βασίζεται,σε μια μή τυχαία και προκλητική για αυτόν,επιλογή μου.Τους στίχους των τραγουδιών,που έχω αναφέρει πιο πάνω.''
από τον Δεν-ήξερα-πως-πρέπει-να-φαίνεται-σοβαρό-ένα-κείμενο
Με πολιτικές εκδηλώσεις,αυτοδιαχειριζόμενες δράσεις χωρίς αναρχογραφειοκρατικές δομές,ατομικές πρωτοβουλίες συσσιτίων,ενισχύσεις φυλακισμένων που διώχθηκαν πολιτικά,αλλά δεν ανήκαν στον κύκλο της κλειστής παρέας PR αναρχικών και μια δυναμική παρουσία στο δρόμο και στον λόγο μας,προσπαθήσαμε να συμβάλλουμε στην πολυμορφία και στην ανανέωση των εκφάνσεων του αγώνα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν,γιατί αυτή η ομάδα ανθρώπων,δέχεται εσωτερικό πόλεμο.Συλλογικά απο κάποιους,ατομικά από άλλους.
Δυστυχώς δεν είμαστε μια ομάδα κρεάτων που θα υπερασπιστούν τα κεκτημένα,οταν δοθούν οι ''εντολές''.Ήμασταν,είμαστε και θα είμαστε εκεί,
συνειδητά και έμπρακτα.Στην υπεράσπιση του Ιδεατού στις καταλήψεις,στον δρόμο,στις πλατείες,ακόμα και σε στέκια ή μέρη που μπορεί να μην συχνάζουμε,όταν αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητας και της καταπάτησης της Λευτεριάς λαικών ανθρώπων ,''συντρόφων'', μεταναστών,εκδιδομένων γυναικών,πρεζάκηδων,ομοφυλόφιλων,και γενικότερα κομματιών που έχουν περιθωριοποιηθεί απο την πλειοψηφία ,της ''κάθως πρέπει''κοινωνίας.Χωρίς αυτό να μας κάνει να πιστεύουμε ότι είμαστε μάγκες ή υπερήρωες,μιάς και η ανάγκη είναι η διαρκής εξέγερση,από κοινού ή ατομικά, των ελεύθερων,με όλες τις πτυχές και σε όλα τα επίπεδα που μπορεί να υπάρξει.Χωρίς βέβαια όμως και να αγιοποιούμε και να εθελοτυφλούμε,σε ομάδες ή καταστάσεις,μιας και η ανθρώπινη φύση και η ατομικότητα είναι τόσο πολύπλοκη,που μπορεί να κάνει τον πιο αδύναμο να φέρεται σαν τον χειρότερο δυνάστη,ή έναν μετανάστη να φέρεται συνειδητά σαν φασίστας.Τα ράσα λοιπόν δεν κάνουν τον παπά.Γιατι ο παπάς μπορεί να ασελγεί σε μικρά παιδιά,να κακοποιεί και να καταπιέζει την οικογενειά του,και κατά τ άλλα να είναι ευλογημένος απ τον ''θεό''.Στην παρούσα φάση,δεν είμαστε εκκλησία να βλογάμε τα γένια μας και να δίνουμε δύναμη στους προσδιορισμούς και όχι στις έννοιες.
Δυστυχώς,δεν είμαστε μια ομάδα άβουλων όντων,που δεν παίρνουν την ζωή στα χέρια τους και περιμένουν τα ήδη υπάρχοντα στερεότυπα,για να εκφραστούν.Οι συνελεύσεις δεν είναι, ούτε πρόκειται να γίνουν,το ανώτατο εκτελεστικό όργανο για κανέναν.Η αναρχία δεν αναγνωρίζει δικαστές και μπάτσους,θεωρητικούς και πρακτικούς,ιδεολόγους και συγκρουσιακούς.Είμαστε ευέλικτοι και
τα θέλουμε όλα και για όλους.Όταν οι συζητήσεις τακτικά και συγκεκριμένα,αναλώνονται στο ποια λέξη είναι η καταλληλότερη για ένα γαμημένο κείμενο,και περνάνε η ευτελίζουν θέματα,όπως η αυτοοργάνωση,η σύγκρουση και η αλληλεγγύη,σε όποια μορφή και αν θέλει ένα άτομο ή μία ομαδα,ελεύθερα να δράσει,τότε είναι άξια της μοίρας τους και των ανθρώπων που τις απαρτίζουν(ή τις θωρούν).
Συνέλευση λοιπόν μπορεί να είναι και μια συζήτηση σ ένα σπίτι ή μια πλατεία,όταν θίγονται κινηματικά και ''πολιτικά'' ζητήματα.
Εκδήλωση,είναι η διοργάνωση μιας δημόσιας συνεργατικής πράξης ή δραστηριότητας,για ποικίλους σκοπούς.Αυτό λοιπόν δεν κάνει μια προβολή ανώτερη απο ένα μπαρ,ούτε ένα συλλογικό διάβασμα πιο ''ποιοτικό'' από ένα άραγμα με ξύδια στο σπίτι.Αναμφίβολα χρειάζονται και τα δύο,αλλά
''περί ορέξεως κολοκυθόπιτα''.Ο καθένας από μάς,έχει δικαίωμα να γνωρίσει την ελευθερία,όσο πιο μαγική μπορούμε να την κάνουμε,με βάση την παρούσα κοινωνική κατάσταση και τα τετριμμένα ταμπού,δοσμένα από σχολεία και οικογένειες.Το να αποβάλλουμε τους εσωτερικούς μας ''καθωσπρεπισμούς'' και διαχωρισμούς,μάλλον είναι και το πιο αναγκαίο για να μπορούμε να μιλάμε για
Λευτεριά και
Ιδεατό.
Περι πράξεων και φωτιάς(συλλογικών και ατομικών)
''
Όταν σου λένε ότι το σχεδιό σου είναι στον αέρα,να τους λες-Έχω άλλο ένα ζευγάρι φτερά.Πάμε να πετάξουμε μαζί!-'' Ε.Π.
Μπαίνοντας στην από κοινού δράση,σαν ομάδα στον χώρο των καταλήψεων,μιας και όλοι είχαμε καταλάβει τον ''ρατσισμό'' απο συγκεκριμένα άτομα,στις ατομικές εκφράσεις και δράσεις,εντός και εκτός διαδικασιών,ήρθαμε αντιμέτωποι,με ένα πολύ περίεργο εναλλακτικό πολιτικό σύστημα,
βασισμένο σε άτυπες ιεραρχίες και γραφειοκρατίες,με παραλλαγμένους όρους,ώστε να ταιριάζουν στο αναρχικό ''φαίνεσθαι'',το οποίο θα έκανε και τον πιο ψαγμένο πολιτικό αναλυτή,να τα παρατήσει όλα και να γίνει ερημίτης,μαζεύοντας καρπούς από μπυρόδεντρα και να ανακυκλώνει αλουμίνιο.
Οι εκδηλώσεις μας ξαφνικά ,φαίνονταν ξένες και περίεργες στα μάτια κάποιων,οι οποίοι κρατούσαν τα ''κλειδιά''(χώρων),την ''ύλη''(μηχανήματα),και τον ''λόγο''(πολλές ομάδες,αποτελούμενες απο τα ίδια άτομα,blogs,facebook,και γενικότερα PR ''αναρχίας''). Ξαφνικά δεν υπήρχε η κατάλληλη ''εμπιστοσύνη'' .Και όταν ερχόταν η ώρα να γίνει η συγκεκριμένη διαχειριστική διαδικασία ,για τον συγκεκριμένο λόγο(πχ διαχειριστική μηχανημάτων)για να μάθουμε για ποιο λόγο ,υπάρχουν οι προβληματικές,κάποιος έλειπε απ τους ''υπεύθυνους'',κάποια μέρα ξαφνικά ακυρωνόταν ,χωρίς ιδιαίτερο λόγο,ή τα τηλέφωνα ήταν απο κοινού κλειστά.Όλα αυτά, εύλογα θυμίζουν σατυρικές εκπομπές(βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα),με τύπους να ανεβοκατεβαίνουν πανικόβλητοι το κτίριο της εφορίας,για να πάρουν χαρτόσημα,δηλώσεις νόμων τάδε κτλ, για μια πολύ απλή διαδικασία.
''Όταν τα μηχανήματα αρχίζουν να έχουν διαχειριστικές συνελεύσεις,είναι απορίας εύλογο πως κάνουν έρωτα.Η αρσενική άκρη του καλωδίου του subwoofer Behringer βρίσκει την υποδοχή του παθητικού ηχείου και γεννάται ο Ήχος.Τα αυτοενισχυόμενα ηχεία διαμαρτύρονται για την σεξιστική διαδικασία και τον προσδιορισμό του ηχείου,μέσα απο μια μάρκα μεγάλης εταιρείας και προχωρούν σε συμβολικό αυνανισμό,παράγοντας Ήχο και λύνοντας τα χέρια των χειριστών.'' Εξελικτική θεωρία της μουσικής από τον λοβοτομημένο Δαρβίνο.
Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι λοιπόν.Όταν οι κατασταλτικές δυνάμεις δήμου,αστυνομίας και πυροσβεστικής σφράγισαν την κατάληψη παραρτήματος,η πληθώρα των ''συντρόφων'' του ''10,100,1000αδες καταλήψεις'',αποφάσισαν να ανοίξουν στέκια με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά,
ειδικής πολιτικής καθαρότητας(διαχωρίζοντας έτσι την θέση τους με τους υπόλοιπους),και να επιδοθούν στο αγαπημένο σπορ της Πάτρας.
Στο κουτσομπολιό.
Μην έχοντας λοιπόν εναν χώρο,μιας και τα λιγοστά μας έσοδα από τις εκδηλώσεις μας,δόθηκαν σε κινηματικούς σκοπούς(αφίσες κοινές με άλλες ομάδες στον χώρο της κατάληψης ή μη,συντρόφους με δικαστικά έξοδα στην Πάτρα καθώς και σε άλλες πόλεις,φυλακισμένους κτλ),θελήσαμε να κάνουμε μια εκδήλωση για την Σ.Π.Φ. σε χώρο συγκεκριμένης κατάληψης.Αυτό που ειπώθηκε χαρακτηριστικά από την ίδια την διαχείριση του χώρου,ήταν ότι
δεν πρόκειται για αναρχική κατάληψη,αλλά για αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.Με βάση λοιπόν αυτόν τον προσδιορισμό,ζητήθηκε να μην κάνουμε μια συγκεκριμένη ερώτηση,στην τηλεφωνική επικοινωνία.
Η αναρχία δεν γνωρίζει όμως λογοκρισία και,ενώ κακώς συμφωνήσαμε εξαρχής,η ερώτηση έγινε,και συγκεκριμένα δόθηκε κι η ευκαιρία στους υπόλοιπους παρευρισκόμενους να διαφωνήσουν,κάνοντας έναν γόνιμο διάλογο,τηρώντας έτσι μια έκφανση της ελευθερίας στον λόγο,απο όλους και για όλους.Αυτό,έφερε και μια μορφή ρήξης με το συγκεκριμένο στέκι,που μετέπειτα για λόγους ''φαίνεσθαι'',
ξαναονομάστηκε κατάληψη..
Τον ίδιο καιρό,άρχισα να μαθαίνω και τους λόγους,για τους οποίους κανείς δεν έδινε μηχανήματα για κινηματικούς σκοπούς.Οι Ιεροδιαχειριστές των μηχανημάτων είχανε ''πρόβλημα'' με μια προσωπική μου επίθεση σε μέλη μπάντας,έξω απο τον χώρο της κατάληψης.Η ιστορία ειναι μία και απλή.Τα δύο μέλη της μπάντας,είχαν ευτελίσει την κηδεία ενος αδελφικού μου φίλου και συναγωνιστή μόλις πριν απο δύο μέρες.Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες,μιας και μόνο η αναφορά σε αυτόν,γι αυτόν τον λόγο είναι απο μόνη της ασέβεια και σιχαίνομαι το εγώ μου,αλλά τα περιθώρια στένεψαν και, την αλήθεια την λένε άλλοι για μένα,χωρίς εμένα.
(όχι δεν είναι Παπακωνσταντίνου)
Το τι έχουν κάνει στο παρελθόν τα συγκεκριμένα άτομα(επαναλαμβάνω ,όχι όλη η μπάντα),το γνώριζα πολύ καλά,μιας και τύχαινε να βρισκόμαστε στους ίδιους χώρους,και μόνο σύντροφοι δεν είναι.Χωρίς πολλές λεπτομέρειες,γιατί ρουφιάνος δεν ήμουν ποτέ,ούτε πρόκειται να γίνω και για κανέναν. Έχοντας ενημερώσει την διαχείριση,πήρα την απάντηση''όχι εδώ μέσα'' και έτσι και έπραξα. Μετά ,έμαθα ,ότι το εδώ μέσα,περιλαμβάνει και κάμποσα τετραγωνικά μέτρα του έξω,και καταράστηκα τον εαυτό μου,που δεν διαθέτω έναν προσωπικό δορυφόρο,για να αντιμετωπίζω τον καθένα που με προσβάλλει προσωπικά.
Και αυτό το
προσωπικό,το οποίο και επιδίωξα σε μετέπειτα χρόνο να λύσω ,ακόμα και με τους συγκεκριμένους,ξαφνικά βαφτίστηκε
πολιτικό.
Ποιος είναι λοιπόν ο ιερέας που βαφτίζει ότι δεν του αρέσει πολιτικό και ότι του κάνει προσωπικό?Γιατί αυτοί οι ιερείς ξέρετε καλά,ότι φέρονται ιεραρχικά και αντισυντροφικά πολλές φορές και για μεγαλύτερης έκτασης γεγονότα,και αν δεν το ξέρετε ακόμα, θα τους αναγνωρίσετε με τον καίρο και μέσω της προσωπικής σας εμπειρίας.
Και ακόμη πιο βαθιά..Ποιος γουστάρει τόσο πολύ την πολιτική που την κάνει πρόταγμα της Αναρχίας?Οι εκφράσεις σαφώς και ειναι χρήσιμο να εμπεριέχουν κάποια τέτοια χαρακτηριστικά, όταν μιλάμε για το πιο κοινωνικό κομμάτι του αγώνα.Αυτό όμως δεν το κάνει μόνιμο πρόταγμα.Αν ήταν έτσι,θα έπρεπε να έχουμε ήδη φτιάξει την δική μας κολλεκτίβα-εργοστάσιο με μπύρες(μιας και είναι το αγαπημένο ποτό των περισσοτέρων)και να την πέφτουμε στην εταιρία μπύρας Άλφα,γιατί έκλεψε τα πνευματικά μας δικαιώματα..
Είναι βαρύς ο αγέρας σαν μολύβι
Φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω
Ελάτε γρήγορα σας φωνάζω
Να λειώσουμε το μολύβι
Κάποιος μου λέει
Φωτιά θα πάρεις απ’ την ίδια σου φωνή
Θα γίνεις στάχτη
Στάχτη σαν τον Κερέμ
Που κάηκε απ’ τον ερωτά του
Και εγώ του λέω
Ας καώ, ας γίνω στάχτη σαν τον Κερέμ
Αν δεν καώ εγώ
Αν δεν καείς εσύ
Αν δεν καούμε εμείς
Πως θα γενούν τα σκόταδια λάμψη
Ναζίμ Χικμέτ
Προκάτ.Κατάληψη.Προκατάληψη...Η ακραιότητα των πράξεων είναι και αυτή που τις περισσότερες φορές σε φέρνει σε ρήξη.Η ακραιότητα των λόγων μπορεί να σε κάνει και ''μάγκα'' για τους πολλούς,μιάς και οι άνθρωποι,έχουμε μάθει πιο πολύ να ''λέμε'' παρά να ''κάνουμε''.Η λεκτική και ψυχολογική βία δεν έχει κανένα ''ελαφρυντικό'',απέναντι στην σωματική ή υλική.Πολλές φορές μάλιστα τα σημάδια της είναι βαθύτερα και πιο καταστρεπτικά για τον δέκτη.
Γι αυτό τον λόγο ανέλαβα την ευθύνη της συμβολικής φωτιάς σε παγκάκι στέκιου που ξαναέγινε κατάληψη.Εκείνη η νύχτα ήταν από τις πιο σκότεινες που έχω περάσει,μιας και αντίκρυσα τον σκοταδισμό όλων,(χωρίς να βγάζω τον εαυτό μου στην απέξω).Ένας χρόνος χωρίς την κεντρική κατάληψη,συζητήσεις,θαψίματα,έδωσαν και πήραν,με την αποκορύφωση εκείνης της νύχτας.Για έναν τσαμπουκά μεταξύ μεθυσμένων και συναισθηματικά φορτισμένων ατόμων,που είχαν πέσει στο ίδιο τριπάκι απόρριψης και προκατάληψης,ο ένας για τον άλλο,σε μια πλατεία.Ένα κείμενο στο διαδίκτυο,το οποίο μαζί με όλα του τα σχόλια,μιλούσε για το γεγονός,ήταν μια ξεκάθαρη ρουφιανιά για συγκεκριμένα άτομα,έτοιμη και μασημένη ακόμα και για τον πιο ηλίθιο ασφαλίτη.Οι περισσότερες ομάδες δεν καταδικάσανε ποτέ επίσημα αυτό το κείμενο,παρά μόνο μία.Βέβαια για μερικούς το δίκιο είναι πάντα μονόπλευρο και απόλυτο,όπως έχω αναφερθεί σε όλη την παραπάνω φλυαρία μου.Αντί λοιπόν οι ''σύντροφοι'' ,να δούμε την προβληματική και να ακολουθήσουμε αυτές τις πολύωρες διαδικασίες,για κάτι το οποίο ήταν όντως αναγκαίο και επείγον,έγινε στην προκειμένη το άκρως αντίθετο.Αποκλείστηκαν και τραμπουκίστηκαν άτομα,με το έτσι θέλω,πάνω σε μια πολυπληθή εκδήλωση.Πανικόβλητοι μεθυσμένοι φώναζαν για τραμπούκους και φασίστες,ξεχνόντας ίσως,με ποιούς ματώνανε δίπλα δίπλα,τόσα χρόνια. Οι πιο ''υπεύθυνοι'' αρκέστηκαν απλά στο να αποκλείσουν ,χωρίς πολλά πολλά. ''Όλα γίνονται για το φαίνεσθαι'' μου είχε πει κάποιος.Βάζοντας την φωτιά,επιδίωξα και κατάφερα,την προσοχή του κόσμου,ο οποίος και βγήκε έξω να μου ζητήσει τον λόγο.Κανείς δεν σήκωσε χέρι και με την σειρά μου εξήγησα,την συμβολικότητα της πράξης και ότι επιτέλους'' ελάτε να τα χώσετε και να βρίσετε να τελειώνει αυτό το πανηγύρι''.Οι πισώπλατες συζητήσεις,τα καφενεία και τα κουτσομπολιά,μόνο κακό μπορούν να κάνουν,και ωφελούν
μόνο, τους πραγματικούς μας εχθρούς.
Πλέον δεν στηρίζω την συμβολικότητα,βλέποντας ότι ενωμένοι μπορούμε και καταφέρνουμε πολλά.Είδα άτομα που κοιτιόμασταν ''εχθρικά'',να συμπράττουμε και να αλλάζουμε αυτό το κατεστημένο του διαχωρισμού και της διάσπασης,που έχει λάβει χώρα πολύ καιρό πριν απο την συγκεκριμένη πράξη.
Κάποιοι όμως δεν γουστάρουν καθόλου.Και έχουν την κακεντρέχεια και το εγώ τους πολύ πιο πάνω, απο οτιδήποτε άλλο.Τους αρέσει πιο πολύ να δικάζουν και να καίνε στην ιερή πυρά ανθρώπους,παρά να καούν οι ίδιοι.Οι Ιεροεξεταστές της αναρχίας δεν πρόκειται να αλλάξουν,ακόμα και αν ματώσεις,σώνοντας τους ,απο τα χέρια του εχθρού.
Τα βιβλία ειναι υπεράνω όλων.Το κουτσομπολιό,και η μετάλλαξη του προσωπικού σε πολιτικό είναι η διαδικασία της ανάκρισης και της καταδίκης.Ο αποκλεισμός και οι βαριές προσβολές είναι το ανώτατο εργαλείο,η πυρά των Ιεροεξεταστών της αναρχίας.
Το ατσάλι σκουριάζει, τα χρόνια περνούν,
οι ψεύτικοι άνθρωποι επίτηδες ξεχνούν.
Το χρώμα ξεθωριάζει, τα χρόνια περνούν,
οτι δεν καταλαβαίνουν αλύπητα χτυπούν.
από το κομμάτι''Δόγμα''-Γενιά του Χάους
Αντιχριστιανική ανάσταση και επίλογος
''Αυτοσταυρωνόμαστε στα βλεμματά σας,για να μην καταλάβετε ότι σας έχουμε ήδη μπήξει τις πρόκες του Ερέβους'' Χ.Ο.Κ.-Ανάληψη ευθύνης συνειδήσεων
Η προσωπική μου επιλογή να περάσω απ το λαικό δικαστήριο της ''συνέλευσης'',που είχε περίτεχνα στηθεί,μέσα από γραμμές και συζητήσεις σε στέκια και να δεχθώ επιθέσεις και σταύρωση,είχε έναν και μόνο λόγο.Να πέσουν οι μάσκες των αναρχοπατέρων,να φανεί το αληθινό πρόσωπο των ''πεφωτισμένων'' στα μάτια των υπολοίπων θεατών.Να φτάσουν στα άκρα οι Ιεροεξεταστές και να τολμήσουν να ξεστομίσουν,μέχρι και ανυπόστατες κατηγορίες.
Δυστυχώς για εσάς,που νομίζετε πως ανήκετε,στους επίλεκτους,στους κουμανταδόρους,illuminati αναρχικούς,να γνωρίζετε τα εξής.Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσω τον προσωπικό μου αγώνα,για μια καλύτερη ζωή στο εδώ και το τώρα,είτε αυτό έχει να κάνει με την βιοπάλη,είτε με τις συλλογικές δράσεις των αδερφών μου.
Θα κοιτάω τα γεμάτα,κενό μίσος,μάτια σας,τα ψωνισμένα βλεμματά σας,τα ηγετικά υφάκια και την χωροταξική χειραγώγηση της υποτιθέμενης ''διαδικασίας'' και θα ξεπερνώ τους φόβους μου,μέσα απο εσάς.Περιμένοντας πάντα,να καταλάβετε,πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να ασχολείσαι με ''καιόμενες βάτους'',οταν καίγεται ολόκληρο το δάσος.
Ο ''χριστός'' πέθανε,αναστήθηκε και λάκισε.Ο άνθρωπος πεθαίνει κάθε μέρα,ανασταίνεται χωρίς ''θεία παρέμβαση'' και συνεχίζει να πολεμά..
Εμπρηστής προκαταλήψεων
Μέλος της Χαοτικής Ομάδας Κρούσης
-Όποιος βαριέται να διαβάσει το κείμενο,καλό θα είναι να το κάνει προσάναμμα.Χειμώνα έχουμε,γιατί να πηγαίνει χαμένο τόσο χαρτί,που αποτυπώνει φλυαρίες?
-Ελπίζω να μην έδωσα στοιχεία για κανέναν άλλο ''σύντροφο'' ή μη,(εκτός απο τον ίδιο μου τον εαυτό), που να είναι ευαίσθητες πληροφορίες.Πρόσεξα όσο μπορούσα να μην αναφερθώ σε ονόματα ανθρώπων η ομάδων που έως τώρα δεν έχουν αναφερθεί ή θιχτεί σε ανοιχτές διαδικασίες από τους Ιεροεξεταστές.Οτι ανέφερα εχει χιλιοειπωθεί σε καφενεία και ανοιχτές συνελεύσεις-κραξίματα,με πλήθος κόσμου γνωστού ή μη..
-Υπάρχουν πολύ σημαντικότερα θέματα για να ασχολούμαστε,από τα κουτσομπολιά και την διαφορά συμπεριφορών ή θέσεων.Το μόνο χαρμόσυνο θα είναι να αρχίζει να εκφράζεται και να μιλά ξανά,ο κόσμος που ξενέρωσε,διάλεξε να σταματήσει τον αγώνα και να αυτοαπομονωθεί,για τέτοιες καταστάσεις.Ο αγώνας είναι αέναος και η ζωή δεν χαρίζει ποτέ..Η μάχη για το εδώ και το τώρα,την αξιοπρέπεια και την ελευθερία πρέπει να δίνεται παντού.
σημείωση (Το παρών κείμενο γράφτηκε στις 12/12/2014.Μετά απο κάποιες μέρες ο συγγραφέας δέχθηκε ακραία επίθεση από ρεφορμιστή,για τα πιστεύω του, έξω απο την κατάληψη Παραρτήματος,η οποία απαντήθηκε άμεσα απο τον ίδιο σε προσωπικό επίπεδο.)
