Λίγα λόγια για την λειτουργία του blog.

Το blog δημιουργήθηκε από ελεύθερους ανθρώπους που αγωνίζονται για την αναρχία,χωρίς συμβιβασμούς,δόγματα και μορφές εναλλακτικής εξουσίας ή κλίκας.Δίνεται η δυνατότητα στον οποιονδήποτε να εκφράσει τις απόψεις του,επικοινωνώντας μαζί μας στο lykoitounotou@riseup.net,είτε συμπράττει με κάποια ομάδα,είτε πορεύεται σαν άτομο,αρκεί αυτές να είναι αληθείς και να μην φέρουν κίνδυνο προσωπικής στοχοποίησης από τα μέσα καταστολής,σε αντίθεση με πολλά blogs και σωρό δημοσιευμάτων,απο τους υπερασπιστές του ρεφορμισμού.

Thursday, May 28, 2015

Κοινωνισμός και κείμενα συμπαράστασης.

Ο όρος ''μετάθεση ευθυνών'' που χρησιμοποιείται στην ψυχολογία,είναι και ο κατάλληλος για να χαρακτηρίσει,τα αμέτρητα κείμενα(copy paste) και την άγνοια σε βαθμο μεσαιωνικών προλήψεων,από την επίσημη αναρχία του διαδικτύου.
Παρατηρώντας υπομονετικά τις κινήσεις και τον λόγο των κοινωνιστών,στην Πάτρα,αφήσαμε να ξεδώσουν στα κείμενα αλληλεγγύης και να πούμε κάποια πράγματα που σκοπίμως παραλείφθηκαν,έτσι ώστε να καταλάβει κι ο καθένας πλέον σε ποιους συμπαρίσταται και πως παίρνει την απόφαση να δηλώνει δημόσια,απειλές και ψεύδη.
Ξημερώματα Κυριακής 26/04 λοιπόν,στα σκαλιά της Γεροκωστοπούλου βρισκόταν συντροφός μας,ο οποίος και έχει δεχθεί παλιότερα επίθεση απο συγκεκριμένα παρεάκια,ρεφορμιστών-πλατειόμπατσων.Η συνάντηση του στο σημείο με άτομα της συγκεκριμένης κλίκας,όπως ήταν αναμενόμενο ακολουθήθηκε απο βρισιές και διαπληκτισμό.Η παρέα των ρεφορμιστών,μέτραγε γύρω στα 5 άτομα,εξ αυτών και μεθυσμένες κοπελιές,οι οποίες εκστομίζανε βρισιές και απειλές,που μάλλον κάπου αλλού τις μάθανε,παρά στις συνελεύσεις περι αντισεξισμού που σπεύδουν να παρακολουθήσουν.Στο ''απέναντι'' παρεάκι βρισκόταν ο συντροφός μας,με περίπου 5 πιτσιρικάδες που είναι άκυροι,με όλο αυτόν τον ''ιερό πόλεμο'' που καιρό τώρα έχουν κηρύξει οι κοινωνιστές προς πάσα κατεύθυνση,η οποία δεν ταιριάζει με την πολιτική τους κλίκα.Το αποτέλεσμα ήταν σε 15 μόλις λεπτά,να επιτεθούν χωρίς 2η κουβέντα,30 άτομα με πλήρη εξάρτηση και δολοφονικές διαθέσεις σε 5 ανυποψίαστους,εκ των οποίων οι δύο απαγορευόταν από το ''κίνημα'' της Πάτρας να βρίσκονται σε πορείες,πλατείες και δρόμους και να εκφράζουν δημόσια τις απόψεις τους.
Όταν τα όπλα σου,όμως,στρέφονται εναντίον σου,και η αξιοπρέπεια και το τσαγανό τσακίζουν τα ψέμματα και την μισαλλοδοξία,τότε το αποτέλεσμα δεν είναι το αναμενόμενο.
Έτσι το ρεφορμιστικό συρφετό τράπηκε σε άτακτη φυγή από μία χούφτα ανθρώπων,που το μόνο τους κοινό,ήταν η μη ανοχή μπατσιστικών μεθόδων,καταδικαστικών αποφάσεων και επιθέσεις ακραίας επικινδυνότητας για την σωματική ακεραιότητα,από τους wannabe κουμανταδόρους του ''κινήματος''.
Όποιος λοιπόν μιλάει για αντιβία ή μάτσο συμπεριφορές,καλό θα ήταν να κοιτάξει λίγο στον καθρέφτη,πριν τον σπάσει και αυτόν, μην αντέχοντας την αλήθεια που βλέπει.
Οι συγκεκριμένοι τύποι για εμάς δεν αξίζουν καν να λέγονται εχθροί,μιας και τους εχθρούς μας τους έχουμε οροθετήσει ήδη.Αυτό το ξέρει πολύ καλά,κόσμος,που ξέρει επίσης και τους συγκεκριμένους και τις μεθόδους τους,να διασπούν και να τσιφλικολογούν,χρόνια τώρα στην Πάτρα.
Οι συγκεκριμένοι τύποι είναι απλά ενοχλητικοί.
Δεν θα περίμενε λοιπόν κανείς τίποτα λιγότερο απο κείμενα που παρακαλούν την κοινωνία,καταδικάζουν με αστυνομικές ορολογίες του τυπου '''οποιος υποθάλπτει ή παρέχει ασυλία'' και επιδίδονται σε ανυπόστατες απειλές και μεγάλα λόγια χωρίς αντίκρυσμα.Οι άνθρωποι που μορφώναν τους φασίστες δειχνοντάς τους ταινίες ή παίζοντας τους μουσική,οι άνθρωποι που προκειμένου να κάνουν κάποια δράση μακρηγορούσαν και τραβάγαν απο τα μαλλιά συνελεύσεις 300 ατόμων,έτσι ώστε να μείνουν 20 και ''ω τι κρίμα,είμαστε πλέον λίγοι να κάνουμε το οτιδήποτε'',έδειξαν άμεση επιθετικότητα σε ομάδες ή μεμονωμένα άτομα που έχουν αγωνιστεί για τον αντιφασισμό,τις καταλήψεις και τους ελεύθερους(όχι δημόσιους)χώρους.Και όλα αυτά,με το που ανέλαβε η πολυπόθητη για αυτούς,κυβέρνηση της αριστεράς.
Η δημιουργία επίσης πολλών ομάδων απο τα ίδια άτομα,επίσης δεν μας ακουμπά,το μόνο που προσπαθεί να καταφέρει,είναι να συγκινήσει σαν πυροτέχνημα της στιγμής,τους εραστές της θεαματικής αναρχίας.
Όσο και αν γλείφουν τα κοκκαλάκια της εξουσίας,όποια και αν είναι αυτή..
Όσα μεγαλεπήβολα όνειρα κι αν κάνουν για τσιφλίκια,θρόνους και κοινωνικές αποδοχές..

Εμείς θα γελάμε με την κατάντια και την ξεφτίλα,καθώς θα προσπαθούμε να κρύψουμε την θλίψη μας για την αθωότητα και τον ρομαντισμό που μας διακατείχε,και δεν βλέπαμε την δίψα για εξουσία στα μάτια ορισμένων,που αποκαλούσαμε συντρόφους.

Άντε και καλή τύχη λοιπόν..Η κοινωνία των αμνών,σας περιμένει με ''ανοιχτές αγκάλες''.
                                                     

                                                                        ''Λύκοι του Νότου''

No comments:

Post a Comment