Πολύωρες,καθημερινές και βαθιές-ειλικρινείς κουβέντες μεταξύ μας, διαμόρφωσαν ενα χαλαρότατο πλαίσιο συνύπαρξης μας.Ένα πλαίσιο που σέβεται τον διαφορετικό τρόπο αντίληψης του καθενός απο εμάς και ταυτόχρονα καθορίζει μια κοινή στάση όλων μας. Αυτή η στάση δεν έχει σε καμία περίπτωση να κάνει με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, αλλά με συνθέσεις και σεβασμό στη θεώρηση των πραγμάτων της κάθε ατομικότητας.
Πολύ εύκολα βρήκαμε κοινά αποδεκτά σημεία στις θεωρήσεις μας και πάνω σε αυτά στήσαμε πιθανές μελλοντικές αναζητήσεις και επεκτάσεις των συζητήσεων μας.
Αφου ξεπεράσαμε το θέμα της τοποθέτησής μας μέσα στην σύμπραξη, κάναμε το επόμενο βήμα και αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε τις νέες δράσεις μας.
Στον ζωτικό χώρο που κινούμαστε και ζούμε, και συγκεκριμένα στην πλατεία Όλγας,μπορούμε να μαζευόμαστε και να βρισκόμαστε όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο όλοι μαζί,και αυτό κάνουμε.
Καθημερινά συναντιόμαστε και είτε κουβεντιάζουμε, είτε διασκεδάζουμε και έτσι γνωριζόμαστε καλύτερα και παράλληλα δίνουμε το στίγμα της μη στήριξης σε συστημικούς- καθεστωτικούς τρόπους διασκέδασης στα διασκεδομάγαζα του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
Η εξωτερίκευση της θεώρησης μας,στον ζωτικό μας χώρο,καθώς και στην πόλη, ορισμένες φορές γνώρισε το σαμποτάρισμα είτε από αγνώστους,είτε από συγκεκριμένα άτομα του ρεφορμιστικού ή κομμουνιστικοποιημένου αναρχισμού. Σαφώς και η γελοιότητα ορισμένων λιγόψυχων,να ξεσπάσουν είτε στις αφίσες μας,είτε στα συνθήματα μας,κάνει πιο δυνατή την πεποίθηση και έρχεται να επιβεβαιώσει τις δηλώσεις μας περί δειλίας και εραστών της αφίσας,που είχαμε εκφράσει τα προηγούμενα χρόνια.
Εξάλλου , και πρίν απο αυτό, σε όλη την πόλη αλλά και στην Αθήνα, όπως μαθαίνουμε, άρχισε να διαδίδεται ένας αστικός (αστικότατος) μύθος, πως δεν μπορεί να έρθει ο οποιοσδήποτε στην πλατεία γιατί κινδυνεύει να τραμπουκιστεί ή και να τσακιστεί απο εμάς.
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και την έχουμε δημοσιοποιήσει απο την πρώτη στιγμή, πως εμείς όχι μόνο σεβόμαστε αλλά και υπερασπίζουμε την πολυμορφία της πλατείας. Αλλά η κακεντρέχεια του κεντρικού σχεδιασμού κατασυκοφάντησης μας κυριάρχησε και δυστυχώς κυριαρχεί μέχρι σήμερα.
Στεκόμενοι στο θέμα, καταλήξαμε πως δεν μπορούμε πλέον να προσπαθούμε να πείσουμε πως ''δεν είμαστε ελέφαντες''. Καλούμε ξανά τον οποιονδήποτε να βρεθεί μαζί μας και να αγνοήσει εντελώς τα ψέμματα και τις οργανωμένες προσπάθειες συκοφάντησης μας.Αυτό που κάνουμε όμως ξεκάθαρο,είναι πως δεν θα δεχτούμε δίπλα μας όσους μας επιτέθηκαν σωματικά,γιατι δεν έχουμε φτάσει και στο σημείο να είμαστε γκάντηδες και φιλειρηνιστές. Όλοι όσοι έχουν εμπλακεί μαζί μας σε βίαιες συμπλοκές,καλό θα ήταν να μην μας πλησιάζουν, γιατι οι επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν πολιτικές (από μεριάς τους) και άρα αυτοί είναι που δέχτηκαν να παίξουν το παιχνίδι του τραμπούκου και του κανίβαλου. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε οτι δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με όσους είχαμε πολιτικές ή θεωρητικές αντιπαραθέσεις και πως μπορούμε να είμαστε ακόμα και μαζί παρά τις διαφορετικές στάσεις μας, στη διασκέδαση, στο άραγμα και σε όσους αγώνες μπορούμε ισότιμα και ελεύθερα να συνδιοργανώσουμε.
Έπειτα απο όλα αυτά αποφασίσαμε να καλέσουμε, την παρασκευή 5/6/15 μία εκδήλωση για πολιτικούς κρατούμενους σε Ελλάδα και Χιλή και μία το επόμενο σάββατο 13/6 το πρωί, για τα γεγονότα που συνέβησαν στη Ικτίνου στη Θεσσαλονίκη στις 21/5/15 και να καταδείξουμε πως όλες οι κυβερνήσεις (δεξιές και αριστερές) έχουν ως στόχο,να μαντρώσουν και να τσακίσουν κάθε μορφή έκφρασης σε ελεύθερους χώρους. Θέλουμε να παρουσιάσουμε, με αφορμή το πέσιμο στην Θεσσαλονίκη την άποψη μας για την προσπάθεια του κράτους να καταστείλει τις συναθροίσεις και να στρέψει τους ανθρώπους σε "ορθές" μεθόδους συνάθροισης,διασκέδασης,διαχείρισης ελεύθερου χρόνου και χώρου και να βάλει ακόμα περισσότερα καλούπια στις ζωές μας.
Θα ακολουθήσει κείμενο που θα μοιραστεί το σάββατο 13/5 το πρωί στην πλατεία Όλγας στην Πάτρα και, θα συζητηθούν θέματα με αφορμή την κουβέντα που θα υπάρξει.
Υ.Γ Ξεκινήσαμε στη Σ.Α.Μ.Χ.Ο ως σύντροφοι, γίναμε φίλοι και τώρα πιά είμαστε αδέλφια και αυτή είναι η διαφορά μας με όσους μας κατασυκοφαντούν και μας στοχοποιούν.
Όσο χτυπιόμαστε, τόσο ενωνόμαστε.
Σύμπραξη Αναρχικών, Μηδενιστών Χαοτικών πλατείας Όλγας
No comments:
Post a Comment